E sot, asnjë nga këto arritje të Falcone-s nuk u përmend nga kjo lukuni mallëngjimi, por ishin gjetur citate palidhje që dikush, kur të mendonte prokurorin e madh të mendonte Liken, i cili e mban kokën lart, edhe pse është i zhytur deri në fyt në pisllëkun e krimit e korrupsionit…
Në mënyrë krejt të ҫuditshme, absurde, folklorike, sot në Shqipëri përkujtimi i atentatit ndaj simbolit të luftës ndaj krimit të organizuar dhe korrupsionit shtetëror, Giovani Falkone, është bërë sport kombëtar.
Njerëz që nuk ja kanë idenë kush ka qenë dhe ҫfarë realisht përfaqëson Falcone, njerëz që as kanë dëgjuar e s’i ka shkuar ndërmend të lexojnë një libër a material për prokurorin e madh, e kanë kthyer në tallava postimin viral, fiks si një sjellje provinciale lajmerimesh funebër ku secili shkruan për qokë frazën: “të rroni e ta kujtoni”, ashtu edhe parodia shqiptare ka vijuar me orë e me orë.
Një frenezi që të bën të shkulësh lesht sesi njerëz që mbushin karantinën e rivënë nga Babloku, bëjnë copy paste si statuse citate pa kuptim, që një pjesë janë vënë në gojën e Facone-s pa qenë të tilla.
Por më e forta, e kanë kujtuar sot, kur s’i ka shkuar kurrë ndërmend njerëz si Lulzim Basha, madje edhe Likja i Presidencës, që s’ka dyshim që e kanë bërë Giovanin e madh të kthehet përmbys në varr, ku nuk po e lënë të qetë ca majmunë në një provincë të mjerë si Shqipëria jonë e Ilir Metës- President.
Imagjino, përkujton Like Floriri një monument të antimafia-s si Falcone, kur personifikon mafiozin më të urryer jo vetëm të Shqipërisë, por që ka krijuar fenomen edhe në Ballkan a Europë.
Likja, i cili si kryeministër i vendit në vitin 2002, bëri pazarin e parë të rëndësishëm me Sali Berishën për të shkarkuar Arben Rakipin nga posti i Prokurorisë së Përgjithshme, pikërisht kur ky i fundit kishte nisur të hetonte ministrat dhe aferat e tij.
Likja, i cili largoi Arben Rakipin, pikërisht kur antimafia italiane në bashkëpunim me prokurorinë shqiptare kreu operacionin e parë më të madh kundër një grupi që synonte të bënte Shqipërinë si bazë të trafikut të kokainës.
Likja, i cili me largimin e Rakipit, hoqi nga Prokuroria e Përgjithshme një grup të guximshëm prokurorësh të rinj që nisën të hetojnë në Shqipëri për krimin e organizuar, abuzimet me tmerret e pushtetit.
Likja, i cili me një makinacion mafioz arrestoi zv.ministrin e Brendshëm e Drejtorin e Përgjithshëm të Policisë për skandalin e pasaportave, por u mbylli gojën për të mos nxjerrë të palarat e vërteta të këtij skandali.
Likja, i cili së bashku me Berishën kanë kryer një operacion të frikshëm mafioz në Prokurorinë e Krimeve të Rënda, ku kanë humbur jetën disa nga emrat më të rëndësishëm të këtij institucioni, ku më i rëndi është ai i Xhevat Hanës, për të cilin ka dyshime që është kontaminuar me recinë duke i shkaktuar një vdekje të ngadalshme.
Likja është njeriu që së bashku me Berishën i bëri presion Kryeprokurores Ina Rama për hetimin mbi videopërgjimin me Dritan Priftin, ҫ’ka çoi në mbylljen e asaj dosje skandaloze.
Likja që u bë protektori i Adriatik Llallës, pikërisht kur mësoi se Donald Lu kërkoi nisjen e hetimeve ndaj kreut të atëhershëm të LSI-së.
Të lexosh xhevahiret e statuseve për Falcone-n këtu tek ne është një tragjikomedi e vërtetë ku ҫfarë nuk shkruajnë.
Një gazete “estradë ballshi” ka botuar artikullin e një “prokurori shqiptar që ka takuar Falconen”, kur dihet se në majin e vitit 1992, prokurorët e vetëm që ishin në vend, rezultonin vetëm hetuesit e Enver Hoxhës, e vetë prokurori italian kishte dy vite që nuk takonte as familjen, ngaqë jetonte ҫdo sekondë me eskortë dhe siguri të nivelit të lartë.
Falcone u kthye në fenomen, jo thjesht se përfaqëson një martir të luftës ndaj mafia-s, pasi si ai ka me qindra që janë vrarë po aq barbarisht nga bishat e krimit të organizuar.
Giovani Falcone u kthye në model, pasi ishte ideatori dhe zbatuesi i strategjisë fituese që mundi ta rrëzojë mafien në mënyrë ligjore, për ҫ’ka parardhësit e tij kishin dështuar.
Ishte gjeniu që e studioi mafien që në gen dhe arriti ta luftojë duke i gjetur dobësitë për ta rrëzuar.
Falcone, ishte inspiruesi i operacionit Pizza Connections, ku së bashku me Rudy Guliani-n në New York arritën të kapin me presh në dorë thuajse gjithë kupolën e Cosa Nostra-s në SHBA, që trafikonte heroinë nëpërmjet Palermos.
Vite më pas, Giovani Falcone, shkoi në Brasil, në burgjet e të cilit ndodhej i mbijetuari i vetëm i luftës së brendshme në mafia-n siҫiliane që solli në krye klanin e corleone-zëve të Toto Riina-s, Tomaso Buscetta.
Një mafioz tipik por që nuk ishte egërsirë si njerëzit e Riina-s, të cilit klani i Corleone-s i kishte masakruar të gjithë familjen, 11 pjesëtarë gjithsej, përfshirë djemtë, vëllain e nipin.
Falcone arriti të bindë për herë të parë një mafioz nën betim, që të thyente Omerta-n, një rregull i hekurt shekullor, i pashkelur nga askush, duke u bërë i penduar i mafia-s.
Arriti të bindë Buscetta-n të mendojë se ajo që ai po bën është thjesht zbatim i “Kodit të nderit” të cilin e kishte thyer Toto Riina duke vrarë edhe fëmijë e gra.
E me dëshminë e Tomaso Buscetta-s, Giovani Falcone, kreu aktin më të rëndësishëm në historinë e krimit të organizuar në të gjithë botën.
Vuri nën akuzë të gjithë kupolën e Cosa Nostra-s, por edhe të gjithë ushtrinë gjakatare të mafia-s siҫiliane në të famshmin Maxiprocesso, i cili ishte një gjyq gjigand ku dolën të pandehur e u dënuan 338 mafiozë, ku të gjithë anëtarët e Kupolës morën dënim të përjetshëm dhe rangjet e tjera me dënime më të lehta.
Tjetri sukses i Giovani Falcone-s, ishte se arriti që nëpërmjet idesë së tij: “ndiq paratë”, gjeti thuajse të gjithë paratë e mafia-s ku ishin nëpër banka dhe ku ishin investuar, duke sjellë kështu sekuestrimin e kësaj pasurie, ҫ’ka përbën edhe pushtetin e vërtetë të krimit të organizuar.
Tjetër sukses i Falcone-s, ishte se kur në dy vitet e fundit shkoi si kreu i zyrës penale në Ministrinë e Drejtësisë, hartoi dy ligjet më të rëndësishme antimafia.
Ligjin për të penduarit apo dëshmitarët e drejtësisë, që mbrohen dhe financohen nga shteti për tu motivuar, si dhe ligjin e “burgut të rëndë” ku mafiozët izolohen në qeli ku nuk kanë kontakt për të drejtuar veprimtarinë e tyre.
E sot, asnjë nga këto arritje të Falcone-s nuk u përmend nga kjo lukuni mallëngjimi, por ishin gjetur citate palidhje që dikush, kur të mendonte prokurorin e madh të mendonte Liken, i cili e mban kokën lart, edhe pse është i zhytur deri në fyt në pisllëkun e krimit e korrupsionit…/Pamfleti
