Aktualitet18 Gusht 2018, 15:05

Shkruar nga Pamfleti

Është një skenë pothuajse e pakonceptueshme. Një epsh i pandalshëm në vendin më pak të imagjinueshëm.

 “Nitrati Kaliumit që hidhej në ushqim nuk ishte i mjaftueshëm për të vrarë dëshirën seksuale,” tregon gjinekologia Gisella Perl.

“Ne nuk kishim ciklin menstruale, por kjo ishte më shumë një rezultat i traumave psikologjike të shkaktuara nga rrethanat në të cilat jetonim. Dëshira seksuale ishte ende një nga instinktet më të forta,” shpjegon ajo.

Ai ishte vendi më i keq për të bërë atë, por disa gra u ngjizën në Aushvic dhe shumë prej tyre mbërriten në Ghetto shtatzënë. Perl, e cila ka lindur në vitin 1907 në Sighetu Marmatiei, në Transilvani, ka punuar si një gjinekologe, kur trupat e Adolf Hitlerit pushtuan Rumaninë veriore në vitin 1944. Në vetëm pesë ditë të majit, nazistët dëbuan në Auschwitz, në Poloni, 14.000 hebrenj që jetonin në qytet dhe rrethinat e saj. Perl vetë, e kapur me burrin dhe djalin e saj, kurrë nuk e pa familjen përsëri.

Gjinekologia pa nga afër atë ekran vdekjeprurës. Më 6 tetor 1943, kreu nazist Heinrich Himmler kishte raportuar shfarosjen e hebrenjve.

“Nuk duket e justifikueshme të shfarosim burrat […] dhe të lëmë fëmijët e tyre të rriten dhe të marrin hak mbi fëmijët dhe nipërit tanë”, bëri thirrje Himmler. Nazistët vranë gjashtë milionë hebrenj. Një milion e gjysmë prej tyre ishin fëmijë.

“Edhe nëse ishin në gjendje të punonin, gratë shtatzëna u dërguan në dhomat e gazit menjëherë pas mbërritjes në kampet e përqendrimit. Nëse ata ia dolën të fshehin shtatzënitë e tyre, foshnjat e tyre të sapolindura u vranë me një injeksion vdekjeprurës ose i mbytën”.

Perl kujton ditën e vitit 1944 kur, gjatë kryerjes së një detyre pranë krematoriumit, zbuloi këtë sjellje të tmerrshme. Me sytë e saj pa që gratë shtatzëna “u rrahën me thupër dhe fshikullime, u shqyen nga qentë, u zvarritën nga flokët dhe u gjuajtën në stomak me çizmet e rënda gjermane “.

Perl ishte e paralizuar, e paaftë të bërtiste ose të ikte. “Por, pak nga pak, tmerri u shndërrua në një ndjenjë rebelimi që më zgjoi nga letargjia dhe më dha një nxitje të re për të jetuar. Unë kisha për të qëndruar gjallë. M’u desh të shpëtonim të gjitha gratë shtatzëna […] nga fati i tyre i ferrit.”

Në net pa hënë, ndërsa të gjithë flinin, i ndihmoja gratë shtatëzëna të lindnin ose të ndërprisnin shtatzënitë, pa një pikë ujë dhe në gjunjët e tyre në dyshemenë e pista të mbushura me jashtëqitje nga kazerma.

“Gjithnjë me ngut, në errësirë, në kushte të tmerrshme. Askush nuk do të kuptojë kurrë se çfarë do të thoshte për mua të shkatërroja këta fëmijë “,thotë  ajo.

Gjinekologja e burgut ndihmoi qindra gra të ndërpresin shtatëzënitë e tyre. “Krimi më i madh që mund të kryhej në Auschwitz ishte të mbetej shtatzënë”, tha ajo në një intervistë për The New York Times në vitin 1982 . Mengele, i ashtuquajturi Engjëll i Vdekjes , e kishte porositur Perl ta informonte atë për çdo grua shtatzënë.

“Nga ajo që pashe vendosa që mos të kishte asnjë një grua shtatzënë në Auschwitz”.

Në vitin 1947, pasi kishte mësuar se tërë familja e saj ishte vrarë, përveç vajzës e cila ishte në Rumani, gjinekologja tentoi vetëvrasjen pa sukses. Më në fund, ajo emigroi në Nju Jork. Atje, në SHBA, Perl nuk u prit si heroinë, por si një e dyshuar për krime lufte. “Gisella u akuzua për bashkëpunim me Mengele, e cila, sipas mendimit tim, është e pakuptimtë, sepse kushdo që ka punuar në spital për të burgosurit mund të jetë i ngarkuar”, thotë Weisz nga Sydney. 

 Më 16 dhjetor 1988, Perl vdiq në moshën 81 vjeçare në qytetin izraelit Herzliya ku kishte lëvizur për të jetuar me vajzën. 

Pas mbijetimit të Auschwitzit, gjinekologja ndihmoi në lindjen e më shumë se 3,000 fëmijëve.

 

Dossier