Shkruar nga PamfletiPresidenti turk Rexhep Tajip Erdogan ka marrë drejtimin e Mbrojtjes Civile dhe koordinimin e operacioneve në dhjetë provincat e prekura nga tërmeti. Aty ky grupet e shpëtimit janë në luftë me kohën, teksa mijëra persona janë nën rrënoja dhe armiku kryesor është i ftohti.
Për dikë si Erdogani, i mësuar të rrezikojë në disa fronte, marrja e drejtimit të Mbrojtjes Civile, nga njëra anë është një akt përgjegjësie dhe afërsie me popullatën, por nga ana tjetër është edhe një lojë kumari e më gjerë.
Në pranverë, Turqia mban zgjedhjet politike dhe presidenciale, një ngjarje vendimtare në 100-vjetorin e Republikës laike të Ataturkut. Erdogan, lider i një partie islamike dhe konservatore, është në pushtet që nga viti 2003 (kryeministër dhe më pas president që nga viti 2014). Erdogan i është përgjigjur inflacionit jashtë kontrollit dhe kostos spirale të jetesës me një shtytje të rrezikshme ndaj shpenzimeve të përbërë nga subvencione dhe rritje të pensioneve dhe pagave.
Nën hijen e çështjes së pazgjidhur kurde, e cila gjithashtu hyn në tërheqjen e luftës për zgjerimin e NATO-s për të përfshirë Suedinë dhe Finlandën. Një klimë e unitetit kombëtar do të lehtësonte fazën përfundimtare të një fushate shumë të tensionuar, një përpjekje e suksesshme ndihme do të shënonte një pikë të rëndësishme duke hequr operacionet nga kurdët në juglindjen “e tyre”.
Falë historisë, gjeografisë dhe interesave strategjike, Erdogan u vendos menjëherë si një ndërmjetës thelbësor midis Kievit dhe Moskës në luftën e Ukrainës. Po ashtu ai bëri pazare dhe me diktatorin sirian Bashar Assad. Ankaraja dhe Damasku tani janë bashkuar në mënyrë dramatike nga një tërmet i cili nga pala siriane sheh opozitën midis qeverisë (të mbështetur nga Moska) dhe rebelëve në luftën që po vazhdon që nga viti 2011 dhe nga pala turke pret miliona refugjatë nga ai konflikt. Bastisjet gjithnjë e më të shpeshta dhe shkatërruese turke kundër bazave të luftëtarëve kurdë të PKK-së dhe YPG-së janë të përqendruara në Sirinë veriore.
“Ne po përballemi me fatkeqësinë më të madhe që nga viti 1939” tha Erdogan, duke evokuar më shumë se tridhjetë mijë viktimat e tërmetit në Erzincan dhe duke lënë jashtë pothuajse njëzet mijë viktimat e një tërmeti tjetër, atë të vitit 1999. Kryeministrit Bülent Ecevit iu deshën tre ditë për të arritur në qytetet e shkatërruara. Në zgjedhjet e ardhshme, në vitin 2002, fitoi AKP, e themeluar vetëm një vit më parë nga Erdogan. /Corriere Della Sera
