Bamir Topi rrëfen se çfarë mendonin vërtetë për Berishën bashkëpunëtorët e tij më të ngushtë dhe si u përpëlit Berisha ku u krijuar FRD-ja
Në dhjetor të 2010, në prag të 20-vjetorit të Partisë Demokratike, Bamir Topi, në atë kohë President i Republikës, pret në zyrë ish-kryetarin e PD, Eduard Selamin, i cili sapo ishte kthyer nga Shtetet e Bashkuara të Amerikës.
Gjatë bisedës, Selami shprehet se Sali Berisha e kishte kthyer Shqipërinë në çifligun e tij. Detaje të kësaj bisede i rrëfen ish-presidenti Bamir Topi në librin e tij autobiografik (Kur arsyeja errësohet nga pushteti).
Topi shkruan se Selami kishte pasur një të kaluar traumatike me Berishën.
“Në dhjetorin e vitit 2010 erdhi një ftesë nga kryetari i Partisë Demokratike dhe kryeministri për të marrë pjesë në festimet e 20-vjetorit të themelimit të partisë së parë opozitare, ku kisha bërë pjesë edhe unë deri ditën që u zgjodha President i Republikës.
Ftesa vinte pas një periudhe gati dyvjeçare të marrëdhënieve tona të tensionuara të natyrës politike dhe institucionale. Me këtë rast kishte ardhur nga SHBA-ja Eduard Selami, i cili kishte kërkuar të takohej me mua në Presidencë. Pasi u përshëndetëm miqësisht e pyeta për shëndetin dhe punët. Ai me natyrën e tij të butë dhe të sjellshme përgjigjej për jetën në Amerikë, por mendjen e kishte tek klima në PD, një emocion që e shoqëronte Selamin nga një e kaluar traumatike në marrëdhëniet e tij me Sali Berishën.
–Ndonëse larg, e ndjek dinamikën e politikës këtu, – më tha, ndërsa vazhdoi me pyetjen: -A do vish sonte në festimet e PD-së?
–Do të jem patjetër për ta respektuar ftesën që më kanë bërë! –iu përgjigja unë.
–Shumë mirë, do të jem edhe unë, -vazhdoi ai gati në një përgjigje mekanike dhe pas këtij komunikimi mori seriozitetin dhe doli në temën konkrete.
–‘Ai (duke nënkuptuar Berishën) e ka bërë Shqipërinë si çifligun e vet dhe me sa duket nuk ka nxjerrë mësim nga e kaluara’”.
Topi shkruan më tej se “E kuptoja pozicionin e tij. Kishte akumuluar shumë dhe kishte keqardhje për mungesën e ndonjë oferte konkrete që mund ta risillte në Shqipëri. Sigurisht nuk e ushqeva bisedën në drejtimin që mori, ndonëse kisha shumë për të thënë. Pozicioni dhe zyra nuk më lejonin moralisht ta bëja atë veprim. Pas një bisede të shkurtër u ndamë për t’u riparë në mbrëmje. Kur protokolli më njoftoi se gjithçka ishte gati në Pallatin e Kongreseve, ku ishte organizuar pritja, dola nga Presidenca dhe kalova rrugën që më çonte në ndërtesën përballë. Te shkallët kishte dalë vetëm Saliu me bashkëshorten e tij dhe hyrja së bashku në hollin e Pallati u shoqëruan me një pritje entuziaste.
Pas shumë përplasjesh po dukej sikur ishte rivendosur paqja dhe komunikimi i dikurshëm. Kjo shihej te çdo njeri i pranishëm atë mbrëmje. Me një shije të mirë nga ai takim, u largova për të vijuar ditët që i paraprinin Vitit të Ri 2011. Me këtë rast shkëmbyem urimet dhe dhurarat e rastit dhe gjithçka dukej në normalizim të plotë”.
Më vonë, Bamir Topi do të ndahej përfundimisht nga Berisha dhe PD, duke krijuar një parti të tijën. Lëvizjet e para për krijimin e partisë, Topi i nisi në vitin 2012, një vit pas 21 Janarit, kur Berisha e shpalli pjesë të puçit, bashkë me Ina Ramën dhe Bahri Shaqirin.
Topi shkruan se “Qëllimi i betejës sonë politike ishte konkurimi dinjitoz i FRD-së në zgjedhje dhe rrëzimi Sali Berishës nga pushteti. Ditë pas dite, shqetësimi për të po rritej, duke bërë që përveç betejës së hapur në publik, Sali Berisha të fuste në lojë spiunët e tij në Shërbimin Informativ Shtetëror, që pas gushtit të vitit 2012 drejtohej nga një ushtar besnik i tij, Visho Ajazi, ish-zëvendës i Gazidedes, kur shteti kishte marrë në dorë shërbimet sekrete, aq sa edhe njerëzit me pushtet në qeveri ndiheshin të intimiduar”.
Sipas Bamir Topit “Me urdhër të tij filluan të bëheshin pjesë e strukturave politike të FRD-së, ‘me dëshirë’ disa njerëz të shërbimit sekret, të cilët jepnin informacion mbi anëtarësinë dhe mbillnin përçarje te njerëzit, por pa mundur të realizonin plotësisht qëllimin e tyre diabolik. Automjete të shërbimit, që kishin mision kushtetuese të merreshin me sigurinë kombëtare, po angazhoheshin posaçërisht me ‘ruajtjen’ e godinës ku ishin vendosur zyrat qendrore të partisë së re politike. Informacioni që vinte nga njerëz që punonin në SHISH ishte tronditës. Në të gjitha takimet mbështetësit tanë filmoheshin e fotografoheshin për t’iu nënshtruar presionit për t’u larguar ‘me dëshirë’ ose për t’u përballuar me heqjen nga puna pa motiv të gjithë njerëzve të afërt. Sipas meje, Sali Berisha e kishte ndier rrëshqitjen e pushtetit të tij drejt humnerës, madje ishte i sigurt në ecjen e tij drejt humbjes, i druhej pjesëmarrjes në Parlament të një force alternative të së djathtës, për më tepër figurave politike publike që do ta ‘kryqëzonin’ në betejat e ardhshme politike”./Pamfleti
