‘Bjenë telat’, poezia e Lasgush Poradecit ishte e përzgjedhura e Ramës kësaj radhe që e lexoi sikur po i bënte nder të pranishmëve. Hirësia e tij nuk ka nevojë të shprehë pathos si aktor, se vetë prania e tij seç shpërndan një aureolë drite, që ç’të të mollois!
Pasi deputetëve të vet u tha ‘gomarica’, atyre të Kosovës u tregoi po me vargje se i ‘këputet shpirti’ për bashkim kombëtar. Edi Rama e ka treguar me vepra se di të jetë ‘multi task’, pra njeri që di t’i bëjë të gjitha: basketbollist, piktor, politikan, por së fundi duket se po shkëlqen si aktor. Jo se nuk e ka provuar më parë, se të gjithë e mbajnë mend në rolin e dajës tek ‘I love Tropoja’, ku tromaksi kalamajtë, por kohët e fundit nuk le poezi e vjershë pa recituar, sipas situatës, nga foltorja e Parlamentit.
Dakord, për dikë mund të jetë i dështuar në të gjitha fushat e sipërpërmendura, ama iniciativa mjafton dhe Rama duket se e ka me tepri.
‘Bjenë telat’, poezia e Lasgush Poradecit ishte e përzgjedhura e Ramës kësaj radhe që e lexoi sikur po i bënte nder të pranishmëve. Hirësia e tij nuk ka nevojë të shprehë pathos si aktor, se vetë prania e tij seç shpërndan një aureolë drite, që ç’të të mollois!
Gjithsesi, e recituar mirë apo jo, ishte shumë më mirë se ‘Zullulandi’, ku deputetëve të opozitës shqiptare u tha ‘gomarica që vijnë vërdallë’, meqë kishte hallin e Portit të Durrësit.
Ah, meqë jemi tek Porti, po si nuk ‘harroi’ të ndante lumturinë që do fusë gjithë ato miliona në xhep, me vëllezërit kosovarë?! Dhe sigurisht, këtë e shiti si një të mirë të përbashkët. Se në fund të fundit, për të mirën e përbashkët ‘po cfilitet’…! /Pamfleti
