Shkruan: PierreHaski
Qëkurhyrinë politikë,DonaldTrumpka pasur një avantazh ndaj kundërshtarëve të tij: askush nuk e merr seriozisht. Por e vërteta është seTrumpështë ajo që ai thotë dhe bën atëqë thotë, dhe askush nuk mund të habitet me atë që ndodhinëCapitolHill.
Ajo ishte kryengritja më eparalajmëruar në histori, edhepsepërfundoi me njëdështimpatetik.
Thelbi igjithçkaje, gjendetnë videon më të fundit të prodhuar ngaTrumpnë Shtëpinë e Bardhë,teksambështetësit e tij pushtuan kryeqytetin.Trumpi ftoiata tëktheheshinnështëpitë e tyre, por njëherazii thotëatyrese“i do”, dhepërsërit se ai ishte privuar në mënyrë të paligjshme nga një fitore “e madhe” nëzgjedhjee nëntorit.
Është përkufizimiperfekt i zjarrfikësitpiroman: nga njëra anë qetëson,dhe ngaana tjetër nxit.DonaldTrumpështë përgjegjës jo vetëm për ngjarjet e 6 janarit, ditën në të cilënXhoBajdendo të konfirmohej president nga Kongresi, por edhe për të gjitha dëmet e shkaktuara në demokracinë amerikane dhenga ato qëi janë bërë Partisë Republikane, një nga dy partitëmëtë mëdha qeveritarenë SHBA.
Trumpkishte të drejtë të sfidonteprocesinnë gjykata,dhe të kërkonte rinumërimin e votavenë disa shtete. Por faktështëqë edhe para 3 nëntorit, presidenti nuk donte të angazhohej për të garantuar një transferim të qetë të pushtetit në rastinenjë disfate, dhe më pas zgjodhi të kontestonte rezultatin përtej çdollojarsyetimi të shëndoshë.
Pa sjellë ndonjë provëkonkrete,Trumpka ngulitur në zemrat e rreth 74 milion votuesve të tij idenë e një demokracie të tradhtuar (veçanërishttek ataqë i përkasin skajit më ekstremist që pamëtë veprontemë 6janar), duke ushqyerndërkohëteoritë më të mundshme të konspiracionit.
Të paralizuar nga frika e humbjes së kësaj bazembështetësish, udhëheqësit republikanë e kanë lënëtë lirë të veprojë si të dojë,dhe ky është një faj që ata do të paguajnë për një periudhë afatgjatë.
Udhëheqësirepublikan iSenatit,MiçMekonell,u përpoq të ruajë nderin në momentin e fundit, duke deklaruar në hapjen e sesionit të 6 Janarit se nuk do të kundërshtonte konfirmimin e fitores sëBajdenit,duke shtuar se asnjë zgjedhje nuk mund të pranohejmëkurrënë SHBA,nëseKongresido tëvendostetë kundërshtontevendimet e gjykatave dhe shteteve.
Kjolloj sjellje prej burracakëshepraktikuarpër shumë kohë nga republikanët më të arsyeshëm,lejoi kaosin e 6 janarit dhee dobësoidemokracinë amerikane.Leksionimë i rëndësishëm që mund të nxjerrim nga ngjarjet në Uashington,ka të bëjë me dështimin enjë“momentipopulist”në Shtetet e Bashkuara.
Trumpmishëroi një revoltë elektorale kundër një sistemi që gjeneron shumë pabarazi, të simbolizuar ngaHilariKlintonnëvitin2016.PorTrumpnuk ka qenë në gjendjeqëta transformojë këtë kapital politik në një forcë përtë ecur përpara.
Përkundrazi, e bëri atënjë instrument në shërbim të njëpushtetipersonal dhe jo–koherent.Radikalizimii tij muajt e fundit,e la atë mealeatë vetëm në skajet më ekstremiste të nacionalizmit të bardhë,dhe të gjithë oportunistët që mendojnë ekskluzivisht për zgjedhjet e ardhshme.
E gjithakjo ka humburtashmëçdo lidhje me kryengritjen elektorale të vitit 2016,dhedëshmonedhe një herëkufizimetedallgëspopulisteqë ka goditur një pjesë të botës.XhoBajdene sheh veten si njeriun e pajtimit në një vendshumëtë ndarë. Trauma e imazheve të 6 janarit,ka të ngjarë ta ndihmojë atë të bashkojë copat e një Amerike të trazuar. /“Internazionale” – Bota.al
