Pas disa javësh do të zhvillohen zgjedhjet e përgjithshme në Federatën Shqiptare të Futbollit, ku natyrisht do të zgjidhet edhe presidenti i ri i federatës për katër vitet në vazhdim.
Në fakt nuk do të jetë i ri, pasi të gjitha gjasat janë që të fitojë sërish Duka, për një mandat të gjashtë, mandat që do ta shndërrojë atë në Sulltan dhe federatën e drejtuar prej tij në Sulltanat. Kritikat ndaj Dukës kanë qenë e mbeten të mëdha, por si asnjë tjetër në rang europian (krahasohet vetëm me presidentin e federatës spanjolle), qëndron prej më shumë se dy dekadash në krye të futbollit shqiptar, duke e shndërruar federatën e topkëmbës në një lloj institucioni “bunker” si të ishte një çiflig personal.
Manovrat e Dukës me kandidatët e si kandidat, janë të njohura prej herës së parë që mori kreun e federatës në vitin 2002, e tani pas 20 vjetësh, me pozita të forcuara, me klane të krijuara dhe me një potencë financiare në duart e tij, në qeverinë e futbollit shqiptar nuk bëhet asnjë lëvizje pa shtypur ai butonin.
Prania në Komitetin Ekzekutiv të UEFA-s e kanë forcuar më tej dhe i kanë dhënë mundësinë të shtijë në dorë edhe mekanizma që më parë nuk i kishte dhe, praktikisht, mbetet kandidati favorit për të fituar, edhe pse futbolli shqiptar nuk mund ta meritojë kurrsesi një president që zgjidhet për herë të gjashtë, tamam si zgjedhjet në kohën e monizmit, kur të gjithë ngrinin dorën “pro” sipas shijes së “komandantit”, pavarësisht se këtu zgjedhjet (si atëherë, në parim) janë të lira e të fshehta.
Abuzimet financiare dhe me projektet e ndryshme
Ky vit duhet të shënojë një kapërcim të madh të futbollit shqiptar. Talente shqiptare që luajnë nëpër ligat e ndryshme europiane ka plot, por pavarësisht politikës së federatës që reklamon se janë ftuar të gjithë e u është dhënë shansi të gjithëve, ka ende punë për të bërë. Në projektet me suportin e UEFA-s ka pasur shumë abuzime.
Pothuajse nuk ka asnjë transparencë sa para vijnë, si hyjnë e ku dalin. Ekskluziviteti i FSHF-së (nënkupto i Dukës) në këtë drejtim është unikal dhe tejet skandaloz, pasi anashkalon hallkat e kontrollit aq të domosdoshëm në një shtet demokratik. Jo vetëm kaq, por projekte të tilla si futbolli i femrave, “Hat Trick”-u etj po shndërrohen në “vrima të zeza”, skema ku ka propogandë por aspak transparencë dhe aspak të fituar nga radhët e klubeve. Një tjetër projekt, ai i “100 fushave”, pavarësisht se disa të tilla janë ndërtuar, nuk ka marrë parasysh kriterin më themelor, atë të nevojës, pasi rezulton që nga ky projekt nuk kanë përfituar disa qytete që e kanë të ngutshme fushën, ndërsa ndonjë klub tjetër që e ka mirë me Dukën ka marrë pa e merituar.
Të gjitha këto janë përmendur shpesh në media. Zgjedhjet po afrohen, por Duka ka kohë që i ka “kopsitur” delegatët, mbështetësit etj, madje (me siguri) i ka gati dhe listat e atyre që do të përbëjnë komitetin. Çdo ditë ai punon për një mandat të gjashtë, pse jo edhe të shtatë e të tetë, për ta lënë FSHF-në në bajraktarizëm dhe shndërruar në një Sulltanat, ku tashmë 20 vjet i mbushi dhe dëshiron të thyejë edhe rekorde europiane e botërore si “bosi” i padiskutueshëm i futbollit shqiptar. Edhe kritikët që deri dje e cilësonin “Enveri i futbollit”, janë kthyer në “memecë”, pasi fuqia e Dukës e kalon edhe futbollin, ajo merr kolorit politik me plane afatgjata./Gazeta Sot
