
Ukrainë i druhet përballjes me një luftë të pafund. ‘Ringjallja’ e ushtrisë ruse e bën të qartë se sa shumë kërkon Kievi për furnizime të reja me armë nga frika e një lufte, e cila mund të shterojë potencialin njerëzor të ushtrisë së tij.
Shkruan Gian Micalessin/ “Il giornale”
Moska njoftoi dje kapjen e Soledar dhe CNN dokumentoi shkatërrimin e Ukrainës. Njëkohësisht Presidenti Vladimir Zelensky përsëriti se trupat e tij vazhduan të luftonin. Fotot e qytetit të mbushur me kufoma ukrainase të shpërndara në Telegram nga militantët e Ëagner-it e bënë të qartë se mbrojtja tani ishte shembur. Por tani duhet të kuptojmë se cili do të jetë kapitulli tjetër i luftës.
E panjohura e parë ka të bëjë me aftësinë e Moskës për të transformuar Soledar në trampolinë për një avancim të ri pas gjashtë muajsh nga nisja e kundërofensivës ukrainase. Gjithashtu sepse Moska ka njoftuar tashmë një ristrukturim të makinës ushtarake të aftë për të shumëfishuar personelin e saj. Ky vendim nga dyshimet se SHBA mund t’i garantojë Kievit tanke për të zgjatur pafundësisht luftën.
Aftësia e Rusisë për të vazhduar ofensivën Soledar duke rrethuar Bakhmutin, dymbëdhjetë kilometra në jugperëndim, varet gjithashtu nga zgjidhja e përplasjes midis Ministrisë së Mbrojtjes të Moskës dhe Evgeny Prigozhin. Shefi i Ëagner-it është i gatshëm të shfrytëzojë mundësinë e vetme për marrjen e Soledar. Ëagner sigurisht që nuk mund të mendojë të asgjësojë logjistikën ukrainase dhe të përfundojë rrethimin e Bakhmut pa mbështetjen e forcave të armatosura
Faktori më i rëndë i panjohur në këtë luftë të brendshme ka të bëjë me gjeneralin Sergej Surovikin, i cili nga komandanti i frontit ukrainas është reduktuar në zëvendës të shefit të shtabit të përgjithshëm Valery Gerasimov, thuhet pikërisht pas marrëveshjeve të arritura me Ëagnerin e Prigozhinit.
Ministri i mbrojtjes Sergey Shoigu, prej muajsh në pikën e të pandehurve të “partisë së luftës”, synon gjithashtu të vendosë, 17 divizione të reja operacionale, duke e çuar numrin e personelit në forcat e armatosura në një milion dhe 500 mijë. Një zgjerim që mund të arrihet vetëm brenda pak vitesh, i cili pikërisht për këtë arsye e tremb Kievin. Ukrainë i druhet përballjes me një luftë të pafund. Nuk është rastësi që dje gjenerali Oleksly Hromov, zëvendës komandant i operacioneve ukrainase, përmendi rrezikun e përballjes me një ushtri prej dy milionë ushtarësh, përfshirë rezervat. Shifra sigurisht të ekzagjeruara duke qenë se personeli një milion e gjysmë që pritet nga Shoigu do të duhet të kujdeset për mbrojtjen e kufijve që shtrihen nga Deti Baltik deri në atë të Japonisë.
Por theksi mbi rrezikun e një shumëzimi të forcave ruse e bën të qartë se sa shumë kërkon Kievi për furnizime të reja me armë nga frika e një lufte të pafund, e cila mund të shterojë potencialin njerëzor të ushtrisë së tij. Por frika e Kievit pajtohet me ato të NATO-s për vazhdimin e një lufte, e cila vazhdon pavarësisht furnizimeve në rritje të armëve, për të shkaktuar humbje të padurueshme për ukrainasit. Me rrezikun e garantimit të tankeve dhe furnizimeve gjithnjë e më të fuqishme, por përfundimisht duke u përballur me një Ukrainë që është e shkatërruar në mënyrë të pariparueshme dhe me mungesë ushtarësh të aftë për të përdorur armatimet e reja.