Zakonisht humbasin politikanët me nishane. Është herë e parë që humbet një politikan i dështuar!…
Shkruan Mitro Çela
Natë, shi, qamet. Humba!
Pa nam, pa nisha, ora 23. Ezmerka vuri kujën…!
Ja si ngjau:
Më thirri shefi, shkova. Pimë nga një lëng në zyrë. Përfunduam në një restorant peshku. Aty ia behu Agron Llakaj!…
-Do një birrë? -i tha pronari….
Agroni: Jo. Sot jam në shërbim të gruas dhe fëmijëve…
Pronari: Shko merri dhe ne presim këtu.
Janë një grup shoferësh nga Greqia. Kur vijnë në Tiranë, peshkun e marrin nga Saranda. Peshk i egër… Mund të marrim me vete ndonjë koqe peshku, tha Agroni…Jo vetëm për të ngrënë…
Erdha, tha Agroni, pasi iku.
Pastaj, shto ujë e shto miell dhe në tavolinë erdhën nja 4-5 grekë së bashku me Koço Devolen, Kozma Dushin etj.
Grekët na qëlluan qejflinj. Pinin e kërcenin. Njeri më ngjante me Zorbën, personazhin e famshëm të Niko Kazanxaqit. Unë nuk di greqisht! Mëkat!
Po me peshk në dorë, verën në buzë dhe vallen çaprazçe, kuptoheshim për mrekulli!
Duhet të përmend edhe një hollësi: Nuk njoftova familjen.
Në vesh më foli Kozmai, kur ora shënonte 24.
-Ika unë, derman!…
Rri, i thashë unë. Këtu paguajnë grekët!…
-Do iki, sepse ata do me thonë këndo dhe hidh valle!…
Po kërce, i thashë!…
-Nuk dua, se jam artist! Po ti pse habitesh: Ti, psh që je politikan i dështuar, kërcen me Bashën! Nuk ta mban!
Më kishte zënë një gjumë i rëndë. Vera e tepërt mbyt çdo parim!…
Ashtu turbull dëgjoj që binte dera. Përpara meje qëndronte shefi i policisë. Miku im. Më shikonte me sy të zgurdulluar…
-Gjallë, qënke!…
Gjallë, i thashë. Pse kam qënë në rrezik?…
-Ke qenë i humbur për tërë natën! U vu në alarm qeveria!
Zakonisht humbasin politikanët me nishane. Është herë e parë që humbet një politikan i dështuar!…