Hulumtimet e mediave franceze kanë zbuluar se për të diskutuar me avokatin e tij mbi planet për ushtrim të ndikimit ndaj drejtësisë, Sarkozy bleu një telefon mobil të lirë; kësisoj ai synonte t’u shmangej përgjimeve të drejtësisë. Telefonin Sarkozy e regjistroi në emrin e një shoku të klasës, i cili ndërkohë jeton në Izrael dhe nuk dinte gjë që po i keqpërdorej emri
Shkruan Enver Robelli
Më 15 shkurt 2008, ditë e premte, presidenti francez Nicolas Sarkozy vizitoi qytezën Périgueux në jugperëndim të Francës. Ndërsa po fliste me nxënësit e një shkolle, ai u tha atyre se nga e diela, pra nga 17 shkurti 2008, do të duhej ta korrigjonin hartën e Evropës, sepse kontinentit do t’i shtohej edhe një shtet: Kosova. Më 18 shkurt, e hënë, Sarkozy ia dërgoi një letër presidentit të atëhershëm të Kosovës, Fatmir Sejdiu, ku e njoftonte se si president i Francës kishte nderin që në përputhje të plotë me Deklaratën e Bashkimit Evropian të pranojë Kosovën si shtet sovran dhe të pavarur. Kosovarët kështu e ruajnë në kujtesë presidentin francez.
Por që nga dje karrierës së bujshme të Nicolas Sarkozy i është shtuar edhe një njollë jo aq e vogël. Me një vendim historik, ish-presidenti francez është dënuar të hënën për ryshfet dhe ushtrim të palejueshëm ndikimi. Gjykata Penale e Parisit e ka dënuar atë me 3 vjet burgim, dy prej të cilave me kusht. Gjykatësit theksuan se është provuar që Sarkozy më 2014 ishte përpjekur që përmes avokatit të tij të siguronte informata sekrete nga kryeprokurori i Gjykatës së Lartë. Thuhet se kryeprokurorit ia kishte premtuar një post në Principatën e Monakos. Sarkozy dyshohej se mund të ketë shfrytëzuar dobësinë mendore të miliarderes Liliane Bettencourt për t’i marrë asaj para. Me dënimin e djeshëm, për herë të parë që nga themelimi i Francës bashkëkohore më 1958, një president i vendit dënohet për ryshfet. Sarkozy ishte në krye të Francës si kryetar mes viteve 2007-2012.
Ende nuk është e qartë nëse Sarkozy duhet të qëndrojë në burg, ka gjasa që dënimin ta vuajë nga shtëpia, nën mbikëqyrje elektronike.
Sarkozy është duke u hetuar edhe për çështje të tjera. Për të financuar fushatën elektorale të vitit 2007 ai dyshohet se mori 50 milionë euro nga diktatori libian Muamar al-Gadafi. Pasi fitoi zgjedhjet presidenciale në Francë, Sarkozy e ftoi Gadafin për vizitë në Paris. Gadafi e ngriti tendën e tij të beduinit përballë Pallatit Élysée, mori dyfekun dhe shkoi në Parkun e Versailles (Versajës) për të gjuajtur kafshë të egra dhe nënshkroi marrëveshje ekonomike disamiliardëshe me Francën. Gjithçka dukej si një miqësi e ngushtë mes dy burrave të shtetit. Por miqësitë në politikë rrallëherë zgjasin. Kur filloi kryengritja kundër Gadafit në Libi, Sarkozy iu bashkua aleancës për ta bombarduar diktatorin libian. Gadafi u zu rob nga kryengritësit, të cilët e linçuan. Pas revolucionit libian bashkëpunëtorët e dikurshëm të Gadafit dëshmuan para prokurorëve të Parisit. Sarkozy dhe dy ministra të tij të Brendshëm u akuzuan për spastrim parash, mashtrim, financim ilegal të fushatës elektorale dhe “themelim të një organizate kriminale”. Sarkozy dhe ministrat e tij i mohojnë veprat. Por prokurorët dyshojnë se njëri nga ministrat mori me qira një arkë të madhe në një bankë të Parisit për t’i ruajtur paratë që i kishte dhuruar Gadafi. Avokatët e Sarkozyt thonë se në arkën bankare ishin ruajtur fjalimet e presidentit. Pakkush e beson këtë.
Hulumtimet e mediave franceze kanë zbuluar se për të diskutuar me avokatin e tij mbi planet për ushtrim të ndikimit ndaj drejtësisë, Sarkozy bleu një telefon mobil të lirë; kësisoj ai synonte t’u shmangej përgjimeve të drejtësisë. Telefonin Sarkozy e regjistroi në emrin e një shoku të klasës, i cili ndërkohë jeton në Izrael dhe nuk dinte gjë që po i keqpërdorej emri.
Paraardhësi i Sarkozyt në postin e presidentit, Jacques Chirac, ishte dënuar më 2011 me dy vjet burgim me kusht për mashtrim dhe keqpërdorim besimi, por deliktet kishin të bënin me kohën kur Chirac ishte kryetar i Parisit. Chirac nuk u paraqit asnjëherë para gjyqit, për shkak të gjendjes së rënduar shëndetësore. Aktualisht drejtësia franceze po zhvillon hetime kundër disa ministrave të kabinetit të presidentit Emmanuel Macron. Në anketat transevropiane francezët kanë më së paku besim në qeveritarët e tyre. Në indeksin e korrupsionit Franca gjendet në vendin e 23-të, pas Emirateve të Bashkuara Arabe. Popullistja e djathtë Marine le Pen ka përfituar me vite të tëra nga retorika e saj kundër korrupsionit të elitave qeveritare. Por edhe vetë Le Pen përballet me drejtësinë, për shkak se si deputete e BE-së ka punësuar rrejshëm një bashkëpunëtor. Këto skandale të politikanëve francezë paraqesin një kontrast të madh me qeverisjen e Angela Merkelit në Gjermani. Ajo është kancelare që nga viti 2005 – dhe personalisht nuk ka qenë e përzier në asnjë skandal. Gjasat janë të mëdha që kështu të jetë edhe në vjeshtë të këtij viti, kur Merkel do të largohet nga posti i kancelares. / KOHA
