Ajo që supozohej të ishte një “operacion special ushtarak”, po rezulton të jetë një luftë e rëndë për Putinin për sa i përket njerëzve, mjeteve dhe parave.
Që nga 24 shkurti, data e fillimit të konfliktit, Federata Ruse ka përdorur 70% të forcës së saj ushtarake konvencionale në Ukrainë, me një angazhim ditor ekonomik prej rreth shtatëqind milionë euro.
Këto janë shifra të përpiluara nga qendrat perëndimore të analizës në pronësi të NATO-s dhe vendeve që janë pjesë e saj. Ata japin masën e përpjekjes së Moskës për të nënshtruar Kievin.
Ata dëshmojnë edhe një herë se si “mjetet luftarake” të pushtuesve ishin “mbivlerësuar”, siç tha edhe kryeministri italian Mario Draghi.
Kjo janë arsyeja pse Putinit iu desh të rishikonte planet e tij fillestare.
Në muajin e parë të luftës, Rusia përdori burimet më të mira që kishte në dispozicion. Por rezistenca ukrainase i ka shkaktuar humbje të konsiderueshme: rreth 30 mijë njerëz kanë mbetur në terren deri më tani, së bashku me shkatërrimin e mjeteve të teknologjisë më të avancuar, të zëvendësuara me trupa dhe tanke të trajnuar dobët nga vitet 1960.
Kështu përpjekja u përqendrua në një pjesë të territorit dhe u mbështet mbi të gjitha nga sulmet me raketa.
Në Donbass – sipas gjetjeve të Aleancës Atlantike – ushtria ruse po ecën “në valë”, duke u mbështetur në një ekuilibër forcash që në parim ishte dy me një në favor të tyre.
Por pikërisht për llogaritjen fillestare luftarake të Putinit, “lufta nuk ka marrë një inerci të caktuar”: kjo shpjegohet nga një anëtar autoritar i ekzekutivit italian, sipas të cilit “pa situata të paparashikuara dhe të paparashikueshme që do të ndryshonin papritur fatet e konfliktit dhe pa fijet e paqes të cilave iu referua Draghi, ai do të vazhdojë për muaj të tërë”.
Edhe për shkak se ka një paralajmërim që ministri i Mbrojtjes, Guerini ka thënë në një mbledhje qeverie: “Pushtimi i territorit është ndryshe nga kontrollimi i tij”.
Një mënyrë për të shpjeguar se rusët nuk janë të sigurt për konsolidimin e përparimit të tyre në zona kaq të gjera të vendit: duke pasur parasysh njerëzit dhe mjetet aktualisht në dispozicion, ata do të ishin ende në vështirësi. Ata përdorin artileri për të goditur nga distanca, kanë rifilluar bombardimet ajrore të natës.
Por në fushë është tjetër gjë.
Prandaj ka një arsye nëse Zelensky, në një mesazh të lëshuar në Telegram dy ditë më parë, theksonte se “lufta mund të përfundojë brenda disa javësh”: do të mjaftonte sipas tij që “bota ishte e bashkuar dhe e ndershme kundër agresionit rus”.
Ky është një mesazh tjetër për aleatët perëndimorë, kërkesa për ta mbështetur atë me mjete mbrojtëse më të sofistikuara dhe veprime më të mprehta në frontin e sanksioneve.
Kostoja ditore e luftës për Putinin është shumë e lartë: ato shtatëqind milionë të llogaritura nga qendrat kërkimore mbulohen në fakt nga të ardhurat nga shitja e gazit dhe naftës në vendet evropiane.
Në Bruksel po kërkohet një kompromis për sanksionet, ndërkohë që Shtetet e Bashkuara po bëjnë presion për armët. Burime të kualifikuara të NATO-s pohojnë se në samitin e Aleancës, të planifikuar për në fund të qershorit në Madrid, “Biden do të dëgjohet”.
Sigurisht jo në lidhje me Italinë, nëse është e vërtetë që kohët e fundit administrata amerikane i ka adresuar publikisht Romës certifikata publike nderimi. Dhe Draghi, megjithëse i përkushtuar për të kërkuar një rrugë për dialog, përsëri javën e kaluar tha në Parlament se për armët “ne do të veprojmë në lidhje të ngushtë me aleatët”.
Nëse ka ndonjë gjë, në selinë në Bruksel ne e kthejmë vështrimin drejt Berlinit. Është Gjermania ajo që u kishte premtuar polakëve tanket Leopard, të cilët në bazë të kësaj garancie u dhanë ukrainasve T-62 të prodhimit sovjetik.
Dhe Gjermania i kishte ofruar gjithmonë Kievit mjete të blinduara Ghepard, por pa municion dhe për këtë arsye të padobishme.
Armët e Perëndimit ndaj Ukrainës janë instrumenti i vërtetë i presionit (përfshirë atë diplomatik) ndaj Rusisë. Dhe nuk është rastësi që Putini u ankua te Macron dhe Scholz.
Lufta për Moskën është shumë e rëndë, kështu thonë numrat. Prandaj, aleatët e Kievit po vazhdojnë./Corriere della Sera; Përgatiti Pamfleti
